Central Folktales (Supanburi Dialect)

ขอขอบพระคุณ อาจารย์นวลพรรณ ยิ้มยวน
หัวหน้าหมวดวิชาภาษาไทย
โรงเรียนกรรณสูตศึกษาลัย จ.สุพรรณบุรี
สำหรับความเอื้อเฟื้อในการเก็บข้อมูล

Since November, 2004.v

ฟังนิทานทีละช่วง ด้วย WAV Format โดยกดปุ่ม ในตอนต้นของแต่ละตอน หรือ

ฟังนิทานทีละช่วง ด้วย RealMedia Format โดยกดปุ่ม ในตอนต้นของแต่ละตอน หรือ

ฟังนิทานทีละช่วง ด้วย MP3 Format โดยกดปุ่ม ในตอนต้นของแต่ละตอน

นิทานเรื่อง "บางแม่หม้าย"

  ฟังนิทานทั้งเรื่อง ความยาว 1นาที 52 วินาที ด้วย RealMedia Format

คำถอดเทป
มีเรื่องเล่ากันว่ามีชายหนุ่มสองพี่น้อง ผูกสมัครรักใคร่สาวทางบ้านบางแม่หม้าย จนถึงได้สู่ขอและกำหนดนัดวันแต่งงาน เมื่อถึงกำหนด ฝ่ายเจ้าบ่าวก็เคลื่อนขบวนสำเภาขันหมาก มารับพวกมโหรีที่บ้านแห่งหนึ่ง เรียกว่า บ้านบางซอ ซึ่งวงมโหรีได้บรรเลงเพลงมาตามทางอย่างสนุกสนาน
แต่ที่สนุกที่สุด ก็เมื่อเดินทางมาถึงย่านน้ำอันกว้างใหญ่ อุดมไปด้วยสัตว์น้ำที่ดุร้ายคือ จระเข้ ได้เกิดพายุใหญ่พัดจนสำเภาล่ม จึงเรียกสถานที่แห่งนั้นว่า บ้านสำเภาล่ม หรือสำเภาทะลาย ปัจจุบันเรียก บ้านสำเภาทอง
เมื่อเรือล่ม บางคนก็จมน้ำตาย บางคนก็ถูกจระเข้คาบไป เจ้าบ่าวถูกจระเข้คาบว่ายไปทางทิศเหนือ ถึงบ้านเจ้าสาว เมื่อพวกเจ้าสาวเห็นก็จำได้ จึงไปบอกเจ้าสาว เจ้าสาวเสียใจมาก วิ่งตามตลิ่งตามดูเจ้าบ่าวไปจนถึงที่แห่งหนึ่ง ซึ่งไม่อาจตามไปได้ทันท่วงที จึงได้แต่แลมองไปจนสุดสายตา ที่ที่เจ้าสาวยืนมองอยู่นี้ ต่อมาเรียกว่า วัดบ้านสุด
แม้กระนั้นนางก็มิได้ท้อถอย มุ่งหน้าติดตามไปเรื่อย ๆ จนเหนื่อยอ่อน จึงนั่งพักที่โคกแห่งหนึ่ง ต่อมาได้ชื่อว่า "โคกนางอ่อน" เมื่อหายเหนื่อย นางก็ตามต่อไปอีก จนถึงโพนางเซา
ต่อมานางได้ข่าวว่า มีจระเข้คาบคนรักไปทางทิศใต้ จึงย้อนกลับมาและพบศพ นางจึงนำศพมาฌาปนกิจที่วัด ต่อมาวันนั้นชื่อว่า "วัดศพ" ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็นวัดประสบสุข และบ้านเจ้าสาวจึงได้ชื่อว่า "บางแม่หม้าย" มาจนทุกวันนี้

go to top

นิทานเรื่อง "วังตาเพชร"

  ฟังนิทานทั้งเรื่อง ความยาว 55 วินาที ด้วย RealMedia Format

 

คำถอดเทป
แถว ๆ โรงสี ตอนนี้เค้าถมที่กลายเป็นโรงสีไปแล้ว เขาเล่าให้ฟังว่า แต่ก่อนจะมีชายแก่อยู่คนนึง เขาเรียนพวกเวทย์มนต์อะไรพวกนี้ คาถา ก็มีเมีย อยู่ด้วยกันสองตายาย
วันหนึ่งก็จะไปทำบุญ เมียก็ไม่มีเรือ ก็จะตัวเองก็มีคาถาแปลงตัวเป็นจระเข้ ก็เลยแปลงตัวเป็นจระเข้ ให้เมียเดินทางข้ามไปฟากนู้น เพื่อที่จะไปทำบุญที่วัด
พอดีเขาก็เสกน้ำมนต์ไว้ขันนึง บอกว่าระหว่างเดินทาง ให้ถือขันน้ำมนต์นี้ไปด้วย เวลาข้ามฟากแล้วก็เทน้ำมนต์รดหัวจระเข้ ซึ่งตาคนนี้ได้แปลงเป็นจระเข้ แล้วตัวเองก็จะกลับกลายเป็นคน
แต่ว่าเวลาถึงกลางแม่น้ำเนี่ย ขันน้ำมนต์มันก็เกิดหก ตามันก็เลยไม่สามารถที่จะกลายเป็นคนได้ ก็เป็นจระเข้ตลอด เขาก็เลยเรียกตรงนั้นว่า บึงตาเพชร

go to top

| Return to Thai Regional Folktales Page |